Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar
18 november 2016
Samen is vandaag het sleutelwoord. Samen zingen doen Loek en Patrick. Het lied Gute nacht freunden, klinkt alleen bij hen zo mooi. De koorleden zingen het refrein zachtjes mee.
Samen zingen doen ook Greet en Ria B. In de pauze trekken ze zich in een stil hoekje terug ergens in het wijkcentrum. Wat ze daar doen blijkt later. Greet zingt een zelfgeschreven lied. Ria schrijft de woorden snel op. Na de pauze zingen ze het samen voor de groep. Het lied Bij de muur van het autokerkhof op de muziek van Bij de muur van het oude kerkhof van de Zangeres zonder naam. Greet neemt haar podium en bij de tweede keer zingen de koorleden de tekst mee.
Bij de muur van het autokerkhof
Stond een oude chevrolet
Met vier versleten banden
Zijn benzinetank was lek
Nu kon hij geen auto rijden
En dat deed hem veel verdriet
Want nou moest hij alles lopen (2x)
En dat deed hij liever niet.
Ria B vangt nog een keer de aandacht. Met het gedicht Een donkere novembernacht van Jules de Corte. Ze installeert zich op en onder een warme deken op de grond en draagt het gedicht voor. Dat gaat prima. Maar dan. Overeind komen. Met alle ogen op zich gericht doet ze het zo elegant en snel mogelijk. Maar nee. Dat doe je niet goed, roept Nel spontaan. Denk aan je heup. En dan doet Nel voor hoe het beter kan. Ria probeert het ook. Nog niet helemaal vlot. Irene en Mieke helpen samen een handje mee.
Tijd voor de polonaise op het lied In het kleine café aan de haven. Miep en haar maatje José sluiten zich bij de rij aan. Miep loopt achter een grote heer. Dat vindt ze maar niets. Zijn schouders zijn te hoog en ze ziet niets. Ze trekt José mee en vormt samen met haar een aparte polonaise. Dat gaat beter!
Nou, iets samen doen kunnen Gertje en Riet ook. Gertje op haar dwarsfluit en Riet achter de piano. Samen spelen ze muziek van Vivaldi.
Tenslotte dansen we nog samen het Bonenlied: Als hier een pot met bonen staat en daar een pot met brie. We staan twee aan twee tegenover elkaar in de kring. We wijzen theatraal naar links om een denkbeeldige pot met bonen aan te wijzen en we wijzen naar rechts waar de pot met brie staat. Bij het refrein lopen we naar elkaar toe, geven elkaar een arm en dansen om elkaar heen.
Het liedje bestaat uit drie coupletten. Maar uit ons hoofd kennen we alleen het eerste couplet. Dat herhalen we dan maar eindeloos.
Nog een weetje: met ‘brie’ wordt geen Franse kaas bedoeld. Nee ‘brie’ is in dit lied een oude vorm van ‘brij’, oftewel ‘dikke pap’. In verschillende dialecten wordt ‘brie’ in deze vorm nog gebruikt
Groet,
Marja Ruts
Als hier een pot met bonen staat
Als hier een pot met bonen staat
Als hier een pot met bonen staat
En daar een pot met brie
Dan laat ik brie en bonen staan
En dans met mijn Marie
Marie Marra Maroeskaka
Marie, Marie, Marra
Marie Marra Maroeskaka
Marie, Marie, Marra
Wij dansen op het ritme
van opzwepende muziek
Marie haar rokken zwieren rond
Vol vuur klapt het publiek
Marie Marra Maroeskaka
Marie, Marie, Marra
Marie Marra Maroeskaka
Marie, Marie, Marra
En als we moe zijn uitgedanst
dan fluistert mijn Marie
We eten eerst de bonen op
en daarna..... pas de brie
Marie Marra Maroeskaka
Marie, Marie, Marra
Marie Marra Maroeskaka
Marie, Marie, Marra
Een donkere oktobernacht van Jules de Corte
(Ria B heeft de tekst vertaald naar novembernacht)
Een donkere novembernacht
De regen ruiste rond het huis
Ik hal al uren slaap verwacht
Maar nee, Klaas Vaak gaf mooi niet thuis
Toch was ik echt met hart en ziel
Tevreden in mijn slaaploos lot
Et water dat daarbuiten viel
Gaf zoveel muzikaal genot
Daar zaten melodietjes in
Zo puur als van de leeuwerik
Daar klonken harmonietjes in
Van engeltjes. Toen hoorde ik
Een kleine stem die fluisterde*
Voorzichtig aan het vensterglas
En toen ik heel goed luisterde
Wist ik opeens dat jij het was
De boom verliest zijn bladervacht
Het zal weer heel gauw winter zijn –
Maar als (desnoods de hele nacht)
De regen ruist, is dat niet fijn?
Jules de Corte