Terugblikje Geheugenkoor Alkaar
20 november 2015
Vanmiddag is het thema herfst. En dat komt duidelijk naar voren. Buiten in de wind en de regen. Binnen in de liedjes, in het gedicht van Ria B en in de drukte vanuit het ‘ondeugende hoekje’. Daar zitten Hannie en Ans. Hannie die regelmatig ad rem en hilarisch uit de hoek komt en Ans die steeds weer de slappe lach krijgt.
Het gedicht van Ria B heet In de herfst en is geschreven door Annie M.G. Schmidt. Ria vertelt dat deze week weer eens bleek hoe populair Annie M.G. Schmidt nog steeds is. Zij is alweer twintig jaar geleden overleden. Maar haar verhaaltjes en gedichten zijn nog steeds geliefd. Dat wees de storm van protest wel die de HEMA kreeg toen ze bekendmaakte te willen stoppen met de verkoop van artikelen van Jip en Janneke.
Vorige keer bracht Margriet met het gedicht Een ode van Toon Hermans, een ode aan haar dochter, alle vrouwen, moeders en oma’s. Ria B declameert haar gedicht voor ons allemaal. Omdat we allemaal geboren zijn.
Na het luisteren begrijpen we ook waarom in de zaal een lange waslijn hangt met allerlei keurig, wit babywasgoed.
Onder dit terugblikje staat de tekst van het gedicht.
Een van de herfstliedjes is Hagel en sneeuw. Minder bekend, maar met een wijze boodschap:
Hagel en sneeuw. Onweer, wind en regen
Deren ons niet, wij kunnen er wel tegen.
Lach er maar om en stap er flink doorheen
’t is pech. Maar zeg, de zon komt wel weer terug.
Tralala
Gat in je zool. ’t Water sopt naar binnen
Lek in je jas, wat nu wel te beginnen
En van je kraag, drupt ’t water langs je rug
’t is pech. Maar zeg, de zon komt wel weer terug.
Tralala
Een ding staat vast. Morren helpt geen steek
Want als de zon eens door de wolken keek
En jou daar zag, al met zo’n kwaad gezicht
’t is pech. Maar zeg, dan bleef het niet lang licht.
Tralala
En dan het debuut van het dameskoortje van het geheugenkoor. Engelien, An, Miep en Tine zingen In ’t groene dal, in ’t stille dal. Broos, helder, en bladmuziek of tekst zijn niet nodig. Zingen zoals zingen bedoeld is.
Groet,
Marja Ruts
In de herfst
In de herfst dan zal mijn huis zo anders zijn
Dan hangen buiten alle kleertjes aan de lijn
Dan staat er in de tuin een kinderwagen met een dekje
En alle vrienden komen mij bezoeken door het hekje
En altijd als u komt, dan staat de deur al open
Dan zeg ik: zachtjes lopen, zachtjes lopen …
Stil, stil, stil, de baby slaapt op het balkon
Stil, stil, stil, het wiegje staat in de novemberzon
De wind speelt zachtjes met gekleurde vingerhoedjes
En oma zal dan zingen over ’t schaap met witte voetjes
Er bloeien gele rozen in de herfst op het gazon
In de herfst dan zal mijn huis zo anders zijn
Dan staan er paarse asters in de late zonneschijn
Dan ben ik thuis, dan heb ik verder niets meer te verlangen
Dan is er altijd iemand daar, om jullie te ontvangen
En altijd als je komt dan staat de deur wijd open
Dan zeg ik: zachtjes lopen, zachtjes lopen …
Stil, stil, stil, de baby slaapt op het balkon
Stil, stil, stil, het wiegje staat in de novemberzon
De wind speelt zachtjes met gekleurde vingerhoedjes
En oma zal dan zingen over ’t schaap met witte voetjes
Er bloeien gele rozen in de herfst op het gazon
Stil, stil, stil, de baby slaapt op het balkon
Uit Voeden, verschonen en in de wieg mikken
Annie M.G. Schmidt
(In het originele vers staat septemberzon. Ria heeft dit veranderd in novemberzon.)