Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar

4 maart 2016

Het thema van vanmiddag is voorjaar en instrumentjes. Buiten is het guur, koud, regen, natte sneeuw. Binnen lijkt het wel voorjaar. De sfeer is uitgelaten, het programma verloopt soepel, vlot. Het ene lied loopt als vanzelf in het andere over. Veel canons die eindeloos mogen duren. En die ongedwongenheid leidt tot spontane reacties van de zangers.

Het koor transformeert tot een wandelclub op de liedjes Het zonnetje schijnt zo heerlijk schoon en Jo met de banjo en Lien met de mandolien.  Op Un poquito cantas (vertaling: een klein beetje zingen) wordt lustig gedanst.

Greet zingt op haar prachtige Jordanese wijze het lied Mijn huis ben ik kwijt:

Ik ben er geweest op een heel aardig feest

Ik was er bij kennissen en vrienden

Maar ik beken tot mijn spijt

Mijn huis ben ik kwijt

Ik kan nergens mijn woning meer vinden

Wie kan mij vertellen waar woon ik

En die mij netjes naar huis brengt beloon ik

En ik heb toch zo’n last van duizeligheid

Het is gek – wat ik zeg – maar mijn huis ben ik kwijt
 

Het refrein wordt als snel meegezongen. Voordat ze weer gaat zitten zingt ze nog het aanstekelijke lied Heb meelij Jet.

De sfeer wordt weer rustig als Ria B het toneel klaarmaakt voor het gedicht. Een paar stoelen tegen elkaar. Een trappelzak, knuffels. En dan het vers Wondertje speciaal voor Els die recent oma is geworden van kleinzoon Hein. Ria zou Ria niet zijn als ze het daarbij liet. Het vers Aangeraakt volgt voor oma Ria G en het vers Lachje voor oma Margriet.

Daarna wordt duidelijk waarom Els is gaan staan. In haar armen heeft zij een baby (pop) in een warme deken. Zij vertelt dat de baby van haar dochter een poos op zich liet wachten. In die tijd heeft zij voor het kindje een lied geschreven dat ze graag aan ons wil laten horen. Kom maar. Het is zo mooi. Wij zijn ontroerd.

Ans haakt op het moment in met het zingen van het Wiegenlied (Schlafe mein Prinzchen, schlaf ein). An kent het ook en zingt mee.

Als vanzelf begint Mark piano te spelen, You are so beautiful.

Die ‘you’ kan iedereen zijn. Vanmiddag is ‘you’ het Geheugenkoor Alkmaar!

Groet,

Marja Ruts

Kom maar

Kom maar, kom maar, kom maar

Hier is het veilig en warm

Kom maar, kom maar, kom maar

‘k Heb je zo graag op mijn arm

Sneeuwklokjes staan al te bloeien

En merels gaan zingen voor jou

Ik zal je heel goed beschermen

En ook veel houden van jou

Kom maar, kom maar, kom maar

Hier is het veilig en warm

Wie kan mij vertellen waar ik woon?

(Kees Pruis)

Permettes, messieurs, dames hier genoeglijk tesaam,
Ik vertel U een gekke historie,
'k Heb van tijd tot tijd last van duizeligheid,
En daardoor een defecte memorie,
'k Ben vanavond geweest op een heel aardig feest,
Met een stel leuke vriendinnen en vrienden.
'k Heb gezongen, gedanst, 't was er allercharmantst,
Maar nu kan ik m'n huis niet meer vinden.

Refrein:
Wie kan mij nu vertellen waar woon ik,
Die me netjes naar huis brengt beloon ik.
O ik heb toch zo'n last van die duizeligheid,
't Is gek wat ik zeg maar mijn huis ben ik kwijt,
Wie kan mij nu vertellen waar woon ik.
Die mij netjes naar huis brengt beloon ik,
Wie redt mij uit de moeilijkheid,
Het is gek maar mijn huis ben ik kwijt.

'k Heb vannacht nog gevraagd, aan een wandellende maagd
En die zei: ,,Gaat Uwe's maar mee hoor.'
Met de daklozen sprak zij: ,,Heb ik altijd meelij
Daar is alles, zelfs mijn canapé voor.'
In haar huis aangeland, deed ze lief en charmant,
Maar ze vroeg voor haar goedheid beloning.
Toen ik zei:: ,,'k Heb geen cent',
Kwam een reus van een vent,
,,Wat moet jij bij mijn vrouw in de woning?'
Ik zeg, kan jij mij vertellen waar woon ik?

Refrein

'k Ben naar buiten gekwakt, op de stenen gesmakt.
Toen een vrouwtje me zacht hoorde kermen,
Zij zei: ,,Kom naar mijn huis, want mijn man is niet thuis,
'k Zal mij over jou stakker ontfermen.'
Maar om twee uur vannacht, kwam haar man onverwacht
En die brulde: ,,Wat mot jij hier deugniet!'
Ik antwoordde fier:,,Als ik je zeg dat ik hier,
Op lijn vier wacht geloof je me toch niet.'
Maar, kan jij mij vertellen waar woon ik?

Refrein

Wondertje

Er is een wondertje gebeurd

Ons kindje is geboren

Alles zit eraan

Handjes, voetjes, oren

Ik zou wel willen juichen

Maar ik slaak geen gil

Want dit

Lieve, kleine wondertje

Ons kind

Dat maakt

Me stil.

Aangeraakt

Is er een woord

Voor wat ik voel?

Voor wat je met me doet?

Er is een nieuw

Gevoel in mij

Sinds ik je heb begroet

Je maakt me zacht

Je maakt me klein

Zou het

“Ontroering”

Kunnen zijn?

Kwetsbaar

Heb je mij gemaakt.

Ik ben van binnen

Aangeraakt.

Dat is wat ik bedoel.

Lachje

Tussen de gordijnen

Piept een zonnestraal.

Je knijpt je ogen samen.

Langzaam open ik de ramen

En zing je toe

In onze eigen taal.

Na elke lieve

Gekke zin

Krijg je een kusje

Op je kin

En zie ik vaag

Het eerste lachje

Rond je mond

Ik voel de zon

Warm op mijn rug

En lach terug,

Blij dat je me verstond.