Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar
8 januari 2016
Ria D opent deze eerste zangmiddag in het nieuwe jaar met een treffend versje:
Aan het einde
van het jaar
omkijken
in verwondering
hoe snel het ging
Aan het einde
van het jaar
koesteren
wat warm was
liefdevol en licht
Aan het einde
van het jaar
hoopvol uitkijken
naar alles
wat nog verborgen
voor ons ligt!
Dat wensen we onszelf. Veel schatten in het nieuwe jaar. En dat hoeven geen grote gebeurtenissen te zijn.
Dat zingen we in het lied De kleine dingen die het doen. Een lied dat in de jaren zeventig een grote hit was van Saskia en Serge.
Dat kleine beetje zon waar je al weken lang op wacht
Die uitgestoken hand die je van hem niet had verwacht
Dat kleine bosje bloemen en precies op dat moment
Die onverwachte brief als je alleen of eenzaam bent
Refrein:
’t zijn de kleine dingen die het doen
’t zijn de kleine dingen die het doen
’t zijn de kleine dingen die het doen die het doen
’t zijn de kleine dingen die het doen
Die kinderstem die kleur geeft aan een saaie grijze dag
Dat onverwacht gesprek toen je ’t allemaal niet meer zag
’t was even net als vroeger en je kreeg weer een ballon
Het geeft je leven kleur, er is ineens een beetje zon
Refrein
We leven in het groot, we maken veel te veel misbaar
We praten wel, maar luisteren zelden naar elkaar
We kijken naar een punt en veel te weinig om ons heen
We zien geen kleine dingen en dus blijven we alleen
Refrein
Vooral dus goed onze ogen en oren openhouden. En niet alles te serieus nemen.
Mooi voorbeeld geeft An na het zingen van liedje Sarie Marijs. Zij zingt de versie die ze vroeger met haar vriendinnetjes zong. Een beetje zacht. Alleen de zangers naast haar kunnen het horen. Daarom hier de tekst. Leuk!
Sarie Marijs
Die zakte door het ijs
En kwam op de bodem terecht
Toen kwam er een krokodil
Die beet in haar bil
En Sarie Marijs gaf een gil!
Ogen en oren openhouden … Dat doen we wel, maar luisteren en doen zijn toch twee dingen. Loek en Patrick zingen voor ons De Zuiderzeeballade. Gertje zegt het nog zo. Loek en Patrick zingen het eerst voor. Daarna zingen we het lied samen. Eventjes gaat het goed. Al snel valt de eerste zanger zachtjes in. De tweede neuriet mee, de derde volgt. Tot we gewoon met zijn allen het hele lied zingen. Zonder tekst voor ons. Gewoon, heerlijk zingen.
En dan het lied Het land van Maas en Waal van Boudewijn de Groot. Ook daar komt iets verrassends uit. Het lied verhaalt o.a. over het circus van Jeroen Bosch.
Jeroen Bosch is een kunstenaar uit de zestiende eeuw die het dagelijkse leven uit die tijd met bordelen, feestvierende boeren, kwakzalvers en ongelijke liefde verbeeldde. Hij deed dit met ironie, humor en zelfspot. In 2016 is het 500 jaar geleden dat Jeroen Bosch overleed. Dit wordt herdacht met tentoon- en circusvoorstellingen en andere evenementen.
Anneke maakt ons attent op de tentoonstelling Van Bosch tot Bruegel – de ontdekking van het dagelijks leven (tot 24 januari 2016 in museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam). Zoals zij zegt, zeer de moeite waard.
Tenslotte draagt Margriet nog het gedicht De zon van de dag van Phil Bosmans voor. Zij heeft het geplukt van het prikbord in het kleinste kamertje van het huis van een vriendin. Onder dit Terugblikje staat de tekst.
Groet,
Marja
De zon van de dag
Aanvaard elke nieuwe dag als een geschenk
Als een gave
en zo mogelijk als een feest!
Sta ’s morgens niet te laat op
kijk in de spiegel,
en lach tegen jezelf
en zeg “goedemorgen” tegen jezelf.
Dan ben je een beetje geoefend
om het ook tegen anderen te zeggen!
Als je de ingrediënten van ‘de zon’ kent,
kun je ze zelf maken.
Even goed als dagelijkse soep.
Neem een grote portie goedheid,
doe er flink wat geduld in.
Geduld met jezelf,
geduld met anderen.
Vergeet dat tikkeltje humor niet,
om de tegenvallers te verteren.
Meng er een behoorlijke dosis werklust in.
En giet over alles een gulle lach.
En je hebt
DE ZON VAN DE DAG!
Phil Bosmans, Menslief ik hou van je