Terugblikje Geheugenkoor Alkmaar
8 juli 2016
“Leg de boeken maar weg”, zegt Mieke. Ga lekker achterover zitten, sluit je ogen en geniet van het pianospel van Riet. “Nou, dat denk ik niet”, reageert Riet. Ze staat op vanachter de piano. ”Ik ga een rag spelen. De black and white rag. En bij deze muziek is het onmogelijk om stil te blijven zitten. Je lichaam gaat als vanzelf meebewegen. Dus dans in de kring of op je stoel. Stil genieten lukt je niet!”
En ze heeft gelijk. Het pianospel lijkt op muziek uit een stomme film van vroeger en is vrolijk, snel en opzwepend. Al gauw staat de dansvloer vol met enthousiast swingende zangers. En degenen die toch maar blijven zitten zie je heen en weer bewegen, klappen en met de voeten tikken. Een feestje!
Het is niet de enige keer dat de dansvloer vol is. Nee, we dansen ook de Hokey Pokey. Enige tijd geleden hebben we deze dans geleerd van Harry. Hij had op zijn beurt de dans weer geleerd van de Amerikaanse soldaten na afloop van de Tweede Wereldoorlog. De tekst is eenvoudig:
Je doet je linkerarm in, je linkerarm uit. In, uit, in, uit, gooi het er maar uit. We doen de Hokey Pokey en we gaan maar door. En zingen daarbij in koor: Refrein: Oh, de Hokey Pokey. Oh, de Hokey Pokey. Oh, de Hokey Pokey. Stamp maar op de grond.
En zo kan het lied eindeloos doorgaan. Linker arm, rechter arm, linker been, rechter been, linker heup, rechter heup …. Tot iedereen is uitgeput.
De danspasjes gaan hopeloos verkeerd. We raken verstrikt in onze ledematen. Maar … grote hilariteit!
Dan een ‘serieuzer’ item. Het gedicht. Dit keer leest Ria D het voor en beeldt Ria B het uit. Het gaat over het schort. Een kledingstuk dat je tegenwoordig niet zoveel meer ziet als vroeger, maar werkelijk overal voor gebruikt kan worden. (De tekst staat onder dit Terugblikje.) Herkenning alom.
Om de stembanden nog even goed te gebruiken zingen we het lied Komt vrienden in het ronde. Dit is een oud volksliedje uit Zuid Brabant. Het liedje moet met een zekere galgenhumor gezongen worden.
In het lied legt de scharensliep uit waarom zijn beroep het beste is. Maar het beroep van scharensliep was echt niet het meest lonende beroep en het gebeurde altijd buitenshuis. De scharensliep ging met zijn kar in weer en wind van deur tot deur om de mensen te vragen of zij scharen of messen te slijpen hadden. In het lied legt de scharensliep de nadruk op zijn vrijheid, zijn ‘glijdende’ werkuren en beschuldigt ondertussen zijn collegae van fraude. Het verhaal gaat dat tot de jaren 1950 er in Vlaanderen altijd een scharensliep genaamd Pol werkte die bekend was om zijn kwaliteitswerk. Op een keer bleef hij weg. Achteraf werd bekend dat “hij was doodgevrozen in zijn kerre, ieveranst heel verre …” (bron Erfgoedbank Meetjesbank, tekst Erik Wille).
Wederom een prachtige middag!
Groet,
Marja Ruts
Het schort uit Grootmoederstijd
Ik geloof niet dat onze kinderen weten wat een schort is!
Het voornaamste gebruik van oma’s schort was, om haar jurk te beschermen, omdat ze er maar een paar had.
Maar ook omdat het gemakkelijker was om een schort te wassen in plaats van een jurk.
Ze gebruikte het schort ook als pannenlap om de pannen van de kachel of uit de oven te halen.
Het diende ook om de tranen en vuile neus van de kinderen af te vegen.
En als ze de eieren uit het kippenhok ging halen was het schort ook heel handig om de eieren te dragen.
Als er visite kwam konden haar verlegen kinderen onder haar schort schuilen.
En als het koud was kon ze haar armen er indraaien en zo opwarmen.
Het was ook heel geschikt om de menige zweetdruppeltjes af te vegen als ze gebukt stond over de kachel tijdens het koken.
Hout voor de kachel werd ook in het schort binnengebracht.
Vanuit de tuin droeg ze van allerhande soorten groenten naar binnen.
Als de erwten gedopt waren gingen de schillen in het schort.
In de herfst werd het schort gebruikt om de appels op te rapen die onder de bomen lagen.
Als oma onverwachts visite zag aankomen, stond je ervan te kijken hoeveel meubeltjes dat ouwe schortje nog kon stoffen.
Als het eten klaar was, ging ze naar buiten en zwaaide met haar schort.
Dan wist iedereen dat het tijd was om binnen te komen.
Het zal nog lang duren voordat iemand iets heeft uitgevonden dat voor zoveel doelen gebruikt kan worden, zoals het schortje!
Dat was oma’s schortje.
Vergeet niet!! In deze tijd zouden we er gek van worden te weten hoeveel bacteriën er in dat schortje zaten.
Toch heb ik er nooit wat aan overgehouden … of toch?
LIEFDE
Komt vrienden in
het ronde
Komt vrienden in het ronde
Minnaars van enen stiel
Ik zal u gaan verkonden
Hoe ik door 't slijperswiel
De kost verdien voor vrouw en kind
Schoon blootgesteld aan weer en wind
Refrein:
Terlierelom terla
Van linksom rechtsom draait mijne steen
Door het roeren van mijn been
Ju ju ju ju ju ju ju ju
De smid die moet hard werken
Gestadig voor het vier
Hij durft hem niet versterken
Met ene kan goed bier
Terwijl ik ga op mijn gemak
Soms ook wel met een lege zak
De schoenpik stijf gezeten
Op enen pikkelstoel
Moet kaas en droog brood eten
Maar als ik nood gevoel
Dan slijp ik tot den avond toe
En zo heb ik nooit arremoe
De kleerfrik maakt ons kleren
Voor acht stuivers per dag
Wil hij zijn loon vermeren
Hij snijdt meer dan hij mag
Maar ik met mijne slijpersteen
Ik win meer in een uur alleen
De maalder moet graan malen
Tot in het fijnste meel
Hij doet dubbel betalen
Voor zijne droge keel
Maar ik door ijver en door vlijt
Ik win mijn brood in eerlijkheid
Mijn vrouw die roept victoria
Over den slijpersstiel
Zij vindt de grootste gloria
In't draaien van mijn wiel
Mijn kinders hebben geen ongemak
Zij lopen met de bedelzak
Sa vrienden voor het leste
All' ambachten zijn goed
Maar 't mijn is toch het beste
Schoon ik soms slapen moet
Op hooi en strooi in ene stal
Ik heb de kost voor niemendal